Montmartre
renrrenn
renrrenn
Λεπιδόπτερε
κι αόρατε ταξιδιώτη
μουσικά κι υδάτινα
μας ανυψώνεις
© cceleno
Σα να κοιτώ τα αστέρια εκείνα
Κοιτώ ψηλά τόσο ψηλά λες και προσπαθώ με το βλέμμα μου κοντά τους να σκαρφαλώσω
Κι αν για μια στιγμή τα ματια κλείσω
Πάλι τα βλέπω στο ορκίζομαι
Κι εκείνα τα αερικά που λες…
Σα να περνούν πλάι μου τώρα που σου μιλώ
Κι ανατριχιάζω ολόκληρη
Κι ο απόηχος της νύχτας
Κι χορός των φύλλων
Όλα σαν να υπάρχουν μέσα μου λες και χαράχτηκαν, λες και χρειάστηκε μονάχα μια βραδιά για ν’ αποτυπωθούν
Σκέφτομαι τα βήματα που κάνω σε εκείνο το σκοτεινό δρομάκι μπροστά στο σπίτι στο χωριό
Ακούω το κουδούνισμα των κλειδιών που επίτηδες χορεύω στα δάχτυλα μου
Εκείνα τα λεπτά πριν πάω στην πλατεία να βρω τα γνώριμα παιδικά και τώρα πια ώριμα πρόσωπα
Που πάντα παιδικά μου μοιάζουν όσα χρόνια κι αν μετρούν
Λίγο πριν την συνάθροιση την χρόνια δεδομένη
Εκείνα τα βήματα στο σκοτεινό δρομάκι
Και νιώθω πάλι τόσο μικρή, μόλις έπεισα επιτέλους τον παππού και την γιαγιά να με αφήσουν μόνη μου να βγω
Και σκέφτομαι το μικρό ψέμα που είπα: «Θα με γυρίσουν τα παιδιά»
Το ψέμα που είπα γιατί πάντα μου άρεσε να περπατώ το σκοτεινό δρομάκι μόνη
Μετρούσα κάθε βήμα
Λες κι ήταν το πιο σημαντικό βήμα της ζωής μου.-
©cceleno
Für Willi
Πραγματικότητα. Το Είναι.
Πλαισιωμένο. Δεσμευμένο.
Αφθονία. Ομοιότητα.
Σε σώμα υλικό
Ανενεργό.
Το Είναι. Λαβύρινθος.
Το ανθρώπινο, χαμένο.
Δεν ακούω τις σκέψεις μου.
Σκοτεινό μονοπάτι.
Το Είναι. Δαιμονικό.
Υπόσταση σε υποταγή.
Δεν προσπαθώ να χειριστώ.
Επιτρέπω καθοδήγηση.
Το Είναι. Υποκινούμενο.
Υπόγεια κατευθυνόμενο.
Δεν κόβω το νήμα.
Επιτρέπω έλεγχο.
Το Είναι. Ολόκληρο.
Χωρίς αρχή, μέση, τέλος.
Η έλλειψη εσωτερική.
Δεν αναζητώ. Δεν επιτρέπεται.
Ανθρώπινη αδυναμία.
Δύναμη. Η τέχνη.
Απάντηση: η Σκέψις.
Δαιμονική Σκέψις. Αλήθεια.
Στο Είναι. Ενώσεις.
Ο πόθος. Η θέληση.
Η τόλμη. Σκοπός.
Ο δαίμον δεν χωρά πια.
Ισχύς του πνεύματος.
Φώς στο μονοπάτι. Έλεγχος.
Πλεόνασμα η ένωση.
Αυτοματισμοί. Εμπειρία.
Το Είναι του πνευματώδη.
Θεωρητικό. Ανυπόστατο.
Στην γνώση. Στην Τέχνη.
Πολύπλευρο. Μεταμορφωμένο.
Αναγκαιότητα. Συνειδητή.
Φύση. Παραγωγή.
Αυτόματη γραφή.
Περιπλοκότητα. Όπως Είναι.
Ίσως είμαστε όλοι θλιμμένοι
τελικά. Ταύτιση.
Όλοι εκείνοι που σκεπτόμαστε είμαστε λίγο πιο θλιμμένοι,
λίγο πιο ανικανοποίητοι.
Μόνο εκείνοι, οι επιφανειακοί «θαυμαστοί»
είναι χαρούμενοι.
Εκείνοι αρκούνται.
Εμείς όχι.
Εμείς φοράμε τις μάσκες. Εκείνες των πολλών χρήσεων.
renrrenn
renrrenn
renrrenn
renrrenn
Πρόσφατα σχόλια